Dubbelop

Het afgelopen weekend stond, evenals vorig jaar rond deze tijd, een mooie dubbel op het programma namelijk, de Kustloop in Vrouwenpolder en de 30 van Amsterdam Noord.
Het moge duidelijk zijn dat de trainingen goed verlopen en de kilometers prima verteerd worden, anders had ik me nog wel een keer achter de oren gekrabd alvorens ik met Rianne naar Zeeland af zou reizen. Het betrof tenslotte de foto 1Kustloop, wat inhoud dat er 9 kilometer over het pittige strand gelopen moest worden. Zand is, de vaste lezer weet dat inmiddels, niet mijn favoriete ondergrond om op hard te lopen en als het hoog water is komt daar nog een moeilijkheidje bij Bedroefde emoticon 
Maar het is slechts een training en dus heb ik op voorhand besloten ook dit jaar niet voor een “snelle” tijd te gaan. Gezellig met Jacqueline, Esther, Carola, Dick en Rianne.

foto 2Om 11:00 uur is de start voor de wandelaars en een uur later mogen de hardlopers op weg om de halve marathon af te leggen. De eerste 5,5 km zijn geen probleem, asfalt, een heel klein stuk zand waar gelukkig op planken gelopen kan worden en een trap. En dan zie je aan de linkerkant het strand en de wandelaars, een kilometer of 1,5 – 2 rechtdoor en dan moeten we toch echt de zandbak in.

Evenals tijdens mijn kustmarathonervaring doemt er slechts 1 gedachte in mij op “maak dat je hier zo snel mogelijk weg bent” en dus gaat het gas erop. Het gaat mij verbazingwekkend goed af en zonder echt te forceren loop ik gemakkelijk in en passeer ik links en rechts zowel hardlopers als wandelaars. Jacqueline, Rianne, Dick, Esther en Carola volgen, maar zijn verstandiger als ik en laten een gaatje vallen. Bij de Piraat ben ik verlost en mag ik de zandbak verlaten. Schoenen uitkloppen, banaan en water naar binnen. Rianne verschijnt al vrij snel en niet veel later zijn ook de andere 2 dames en heer er weer bij. Hee…waar is Carola? Die had het zo naar de zin in de zandbak dat ze besloot er iets langer van te genieten Knipogende emoticon

Met z’n vijven lopen we weer in de richting van Vrouwenpolder, het tempo voelt foto 1voor iedereen goed en voor Esther zelfs zo goed dat ze er als een haas vandoor gaat. Kort na Esther komen wij na 2 uur en 6 minuten met z’n vieren binnen met Carola op slechts een paar minuten achter ons.

Eerst een lekkere bolus, sportdrank en appel na de finish, gevolgd door een heerlijke douche, een drankje en vervolgens weer de auto in terug naar huis. Op zondag staat er tenslotte nog een duurloop op het programma.

Zondagmorgen check ik mijn opgeslagen emails nog even op zoek naar de bevestiging van mijn inschrijving voor de 30 van Amsterdam Noord. Huh…geen bevestiging te vinden, en dat terwijl ik er zeker van dacht te zijn al vroeg na de opening ingeschreven te hebben. Niet dus.
Gelukkig kun je je op de dag zelf ook nog inschrijven en stond er niet eens een rij bij de inschrijftafel, zo geregeld dus. Zelfs met gebruik van je eigen chip. Goede service van de organisatie.

foto 3Zoals te doen gebruikelijk kom je hier altijd bekenden tegen die veelal in de voorbereiding op een marathon of een nog grotere afstand zijn, zoals Linda en Rinus, die daarom voor de 15 kilometer kiezen.
Van onze vereniging zijn er ook een aantal aanwezig, waaronder Marc en Hanée die in oktober weer een mooi marathonavontuur gaan beleven. Hun doel is om vandaag heel relaxed deze 30 in 3 uur af te leggen. In overleg sluit ik me bij hun aan om rond de 15 km iets te versnellen, als dat nog lukt tenminste.

Marc en ik lopen een paar rondjes in op de baan van Atos terwijl het merendeel naar beschutting voor de regen zoekt. De regen is van korte duur, want als het tijd is om het startvak te betreden is het droog en schijnt het zonnetje volop, wat de rest van de dag ook zo zou blijven.

30vanAmsterdamTen opzichte van een dag eerder voel ik me op het asfalt beter thuis en afgaand op het tempo geldt dat ook voor clubgenoten Marc en Hanée Knipogende emoticon aangezien die 6’ bij lange na niet aangehouden word. We schommelen tussen 5:30’ – 5:40’
Hun plan om ieder halfuur even kort te stoppen voor een drankje zorgt dat het gemiddelde nog enigszins richting planning gaat. Aangezien we sneller lopen, besluit ik niet na 15, maar pas rond 20 kilometer te versnellen. De omgeving is mooi, het gezelschap is top, de kilometers vliegen voorbij en de verzorgingsposten foto 4zijn prima opgesteld en bevoorraad. De laatste 10 mag ik alleen afleggen, en die kilometers gaan met uitzondering van de laatste (4:55’) en daar waar ik van de verzorgingspost gebruik maak, netjes in een tempo van 5:10’
Na 2 uur en 46 minuten finish ik weer op de baan van Atos en sluit ik de week met een heel goed/tevreden gevoel af. Marc en Hanée draaien ongeveer 4 minuten na mij de baan op. We zijn allen weer een stap dichter bij ons volgende marathonavontuur.

Weliswaar niet genoemd, maar ook Ans werkt haar trainingen trouw af en legde ook dit jaar de 30 weer probleemloos af.

Met het afleggen van de vele trainings en wedstrijdkilometers onder verschillende weersomstandigheden brengt dat mij nog op een puntje waarvan ik zeker ben dat er velen met mij zijn die daar last van hebben. Schuurplekken op verschillende lichaamsdelen en blaren. In een volgend blog zal ik hier wat meer over vertellen en hetgeen ik daar tegen doe.

Reacties

  1. Lekker bezig kerel. Succes met de laatste loodjes en veel plezier in Berlijn. Super om jullie weer eens te zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met zo'n loopweekend in de benen, kan je zeggen dat je weer helemaal terug bent, klaar voor Berlijn.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten