Hazen in 040 en cheeren in 020

Vorig weekend mocht ik wederom als pacer aan de halve marathon van Eindhoven deelnemen, en
ook ditmaal weer met een eindtijd van 1:55 als opdracht. De pacers mochten zich ook dit jaar weer in het Pullman hotel naast de finish melden, dus na de auto geparkeerd te hebben liep ik die kant op en kon ik onderweg nog even uitkijken naar bekenden die eerder die ochtend al van start zijn gegaan op de hele marathon.
Ergens tussen 18-19 kilometer loop ik langs het parcours als ik ineens Hilde voor zie komen, zet even aan en loop een klein stukje met haar mee, ze heeft het prima naar het zin, loopt gemakkelijk en voelt zich goed.

Haar loopmaatje Monique heeft vanwege een iets te snelle start het tempo iets laten zakken en volgt enkele minuten later.
Puur toeval dat ik de 2 dames nog heb gezien overigens, maar wel erg leuk.
Ik neem contact op met crazy maatjes Marlous en Erik die vandaag ook in Eindhoven aanwezig zijn, Marlous als supporter en Erik om de halve marathon te lopen.
Erik en ik hebben elkaar zo gevonden en kort daarna ontmoeten wij Marlous voor het Pullman hotel, waar ik nu toch echt naar binnen moet om me te melden en om te kleden. Niet voordat we de winnaar hebben zien finishen overigens.
De pacershirts worden aangetrokken, ballonnen omgeknoopt, fotomoment en hup, op weg naar het startvak. Behalve de eindtijd zijn ook mijn 2 pacermaatjes dezelfde als de afgelopen 2 jaar, John en Peter. Tof, want wij lijken inmiddels wel aardig op elkaar ingespeeld en het is altijd een leuk weerzien. Diverse volgens spreken ons aan, willen het e.e.a. weten over de wijze waarop wij ze naar die 1:55 zullen hazen en vertellen wat over hun doelen. Altijd leuk!
Wat zeker zo leuk is, Josianne en vriend, Maaike en Mandy, die ons in het startvak opzoeken. Monique (een andere) hebben we gemist, maar die komen we later op het parcours wel weer tegen. Erik en ik hebben telefonisch contact en hij heeft ons zo gevonden in vak F. Gezellig dat hij met onze groep meeloopt.

De start, het is druk, heel druk, best lastig om het juiste tempo te vinden, maar we blijven er zo goed als mogelijk de pas in houden. De kilometers vliegen voorbij, de lopers worden door het publiek gedragen, zonnetje schijnt, muziek langs het parcours, voldoende verzorgingsposten, waar wij overigens even de tijd nemen om de volgers de gelegenheid te geven wat te drinken.
We gaan alweer rap richting centrum/finish en het gemiddelde tempo is volgens plan. Langs het parcours is het in de laatste 2 kilometers door het centrum behoorlijk druk, gezellig druk, zeg maar.

De volgers die genoeg overhebben sturen we vooruit om nog wat extra seconden onder hun streeftijd
van 1:55 uit te komen. Door de drukte hebben we natuurlijk geen duidelijk beeld gehad van wie onze volgers allemaal waren, des te leuker als er meerdere lopers/loopsters ons komen bedanken voor ons haaswerk. Nog even Maaike en Monique opgewacht in het finishvak, alvorens ik me weer naar het hotel begeef voor een heerlijke douche, een broodje en een drankje.
Ilse stond ons aan te moedigen en is inmiddels ook nabij de finish evenals Erik. Met z'n 3-en nog een drankje in de lobby van het hotel, voordat wij Eindhoven weer verlaten, na een leuke dag.

En dan is het 18 oktober, marathonweekend in Amsterdam, nu niet als loper, maar met een paar cazy maatjes aanmoedigen van deelnemers aan de 8, 21 en 42 km.
IMG_1715Was het in Eindhoven druk, rond en in het Olympisch stadion is het zowaar nog veel drukker en is het mazzel indien je zonder te bellen loopmaatjes, vrienden of bekenden tegenkomt. Ilse, Nicole, Eva, Mari, Nikki, Rinus, Mo, Hans, Jolanda.....
Ilse gaat vandaag haar debuut maken en zal vergezeld worden door Nicole, die pas een paar dagen voor de marathon weer opgeknapt is. Ze zijn er klaar en gaan snel richting startvakken.

Op de tribune bekijk ik de enorme horde deelnemers die zich op de baan hebben verzameld. Maaike heb ik inmiddels getroffen en samen zwaaien we de marathonners uit, gaan vervolgens een kopje thee drinken en zien vervolgens de 8 km lopers finishen. Erg leuk om in ieder geval Jolanda nog even irl te ontmoeten alvorens wij richting het Halfcrazyrunnerscrew cheering point gaan.
Daar (eindelijk) aangekomen treffen we Michel, Glenn, Marlous, Erik, Monique (een andere) en Inge.
Marleen bevind zich op een ander punt waar ze Natasja opwacht om de laatste 16 km mee te lopen terwijl Nikki gewoon haar 2e marathon in 3 weken loopt.
Op het punt waar wij ons bevinden hebben de marathonlopers er circa 36 km en de halve marathonlopers circa 17 km opzitten. Mooi punt om ze dus extra aan te moedigen en hopelijk weer een extra boost voor de laatste kilometers mee te geven. Bekenden, minder bekenden, vreemden, virtuele bekenden, er komt echt vanalles voorbij. De reacties zijn spontaan en onze aanmoedigingen gemeend, we weten tenslotte hoe het is om die afstand te overbruggen.
De compilatie geeft een idee van onze dag cheeren in Amsterdam.
 

Reacties

  1. hahaha... mooi stuk om te lezen en heb zitten lachen met het filmpje!
    Heerlijke vrolijke reacties allemaal! TOP cheeringteam in A'dam en in Eindhoven kunnen ze weer blij zijn met zo'n stipt pace team!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten