De Asselronde

De Midwintermarathon zou ik dit jaar eigenlijk overslaan, maar nog net voor de inschrijving sloot,

heb ik toch maar besloten de Asselronde te doen.
Weer een gelegenheid om een training op een niet geheel vlak parcours af te werken en ik weet van eerdere starts in Apeldoorn dat het een mooi evenement is.

Zondagochtend op tijd op pad om Marjolein op te halen en samen naar Apeldoorn te rijden en in de nabije omgeving van Orpheus de auto te kunnen parkeren.
Het stroomt al snel vol met lopers/loopsters die van start zullen gaan op de 8, 16 of 25 km.
Glenn, Michel, Monique, Marlous, Erik en Thomas zijn er inmiddels ook en daarnaast treffen we Pascal, Natascha, Miranda, Stefan, Bas, Susan, Manon, Renate, Edgar en Angela, ik vergeet er vast
een aantal :-( Sorry!

Net als ik even naar het toilet ga en daar in de rij sta, is Marjolein op weg naar de start van de 10EM, evenals Glenn en Marlous.
Een halfuur later mogen Pascal, Michel en ik ook van start. In startvak B kijken we uit naar de pacer van 2:05, maar die is niet te vinden. Het idee is om weg te gaan op 5' en te kijken of er halverwege nog een versnelling inzit.

Die 5' hebben we precies 1 km volgehouden. Het zal ergens rond 5-6 km zijn geweest dat ik in de gaten heb maatjes Pascal en Michel kwijt te zijn. Een plaspauze en Michel is er weer bij. Niet veel later ben ik hem helaas weer kwijt en vanaf dit punt ga ik alleen verder.
Het tempo zit er goed in, alles wordt onder en vaker zelfs ruim onder de 5' gelopen. Slechts 2 korte snelle stops bij de verzorgingsposten en weer doorrrrr...

Na 15,5 km draai ik de Amersfoortseweg op waar het vals plat lekker vals is, maar ik wist wat me te wachten stond en had daar goed rekening mee gehouden. Eigenlijk was die Amersfoortseweg dus niet echt een probleem en kon ook hier het tempo nog best aangehouden worden. Je bent dan al aan het aftellen terwijl de kilometers steeds sneller worden afgelegd. Je gaat je dan toch afvragen hoeveel sneller ik dan die 2:05 zal/kan lopen.
De laatste 3-4 kilometer naar de finish lopen bijna helemaal af, waardoor je je gewoon kunt laten "vallen" en gas kunt blijven geven. Het zijn dan ook de snelste kilometers van de race. Sub 2:05 is inmiddels zeker, sub 2 spookt al een paar kilometer door mijn gedachte.

Op 500 meter voor de finish staan Erik, Glenn, Marlous en Marjolein aan het begin van de Loolaan met confetti, supertof, voor mijn gevoel heb ik niet heel veel puf meer om mijn hand op te steken of wat anders, maar op de foto's blijkt dat nog best mee te vallen.

Het laatste rechte stuk, de Loolaan is een echt een mooie plek voor de finish, het publiek, ik hoor mijn naam een aantal keer, maar heb niet door wie het zijn.
De gedachte aan sub 2 is inmiddels zo tastbaar geworden dat het niet meer mis kan gaan en als de finish daadwerkelijk daar is druk ik op stop, rek en dribbel wat om dan op mijn horloge 1:57 af te lezen. Me happy!!

Een beker thee met suiker, een AA en meteen weer een dribbel richting Orpheus, zo krijg ik het niet koud én ik loop meteen een stuk uit.
Bijna binnen loop ik Natascha tegen het lijf die net zo blij is als ik met haar op pr op de 10EM. Daarna Stefan, Bas en Susan, alledrie met een tevreden en brede glimlach op het gezicht na een uitermate goed verlopen wedstrijd.

Monique is binnen en het duurt het niet lang tot Marjolein en Glenn er ook zijn, die mooie resultaten hebben neergezet en derhalve net zo tevreden zijn als ik.
Snel wat droogs aan en daar komen nog 3 tevreden lopers aan. Renate en Angela onder begeleiding van Edgar.

Monique, Thomas en Marlous zijn de laatsten nog en weer van start gaan, de 8 km startte namelijk pas om 15:00 uur. Thomas met zijn pa en Marlous met haar moeder. Monique als een speer met een pr tot gevolg.

Het is weer een veel te lang verhaal geworden, want ik had kunnen volstaan met te schrijven dat het een mooie dag was, we prima omstandigheden hadden, er geweldig gepresteerd is, iedereen tevreden was en we weer een hoop lol hebben gehad.